کد مطلب:51994 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » متفرقه

عالم قيامت چگونه عالمي است و فلسفه جاودانگي آن چيست ؟

پيش از پاسخ دهي به پرسش شما توجه به دو نكته ضروري است : نكته اول : در عالم هستي عوالمي وجود دارد ( در يك ديدگاه كلي سه عالم ماده ، مثال ، تجرد ) هر يك از اين عوالم داراي احكام ،قوانين و سنن مختص به خود است ، عالم دنيا و عالم آخرت و قيامت دو عالم از عوالم هستي اند كه هر يك داراي آثار ويژه خود مي باشندبه همين جهت است كه بر اساس آيات و روايات براي ورود روح وبدن به عالم قيامت نياز به تحول اساسي است تا روح و بدن قابليت پذيرش احكام و قوانين قيامت را بيابند به عنوان مثال بدن مادي دراين دنيا با سوزشي صدمه خورده و از ميان مي رود ولي در قيامت بساتحولات اساسي كه در اين بدن ايجاد مي شود، به صورتي مي گردد كه در عين حال كه سوزش و ناراحتي شديد دارد اما بدن از ميان نمي رود [ البته اين نسبت به دوزخيان است ] اگر اين تحولات نسبت به بدن مادي ايجاد نشود، اين بدن با اين صفات نمي تواند احكام و سنن قيامت را تاب بياورد . يا مثلاً در دنيا حركت و تغيير است ، جوان پيرمي شود، نو كهنه مي گردد، كهنه ها از ميان مي روند، گياهان پژمرده مي شوند و ...اما در جهان آخرت تغيير و تحول اين چنيني وجودنداشته و نوعي ثبات و بقا حاكم است ( رجوع كنيد به : نحل ، آيه 96، يونس ، آيه 24، حديد، آيه 20، آل عمران ، آيه 197، نسا، آيه 77، كهف ، آيه 46، مريم ، آيه 76، طه ، آيه 73، غافر، آيه 39 و ...) در زندگي دنيوي خوشي با رنج ، حيات با مرگ ، لذت با محنت ، اندوه با شادي ،اضطراب با آرامش آميخته است . اما در آخرت چنين نيست ، بلكه گروهي هميشه و از هر جهت متنعم ، شاد و آسوده اند و دسته اي ديگرهمواره معذب ، غمگين و ناراحت اند ( رجوع كنيد به : قلم ، آيه 33، رعد، آيه 34، طه ، آيه 73، زمر، آيه 26، آل عمران ، آيه 15، نسا، آيه 77،اعراف ، آيه 32، يوسف ، آيه 109، نحل ، آيه 30 و ... ) در واقع با توجه به آيات و روايات ، در عالم قيامت نظام كنوني عالم مادي دگرگون مي شود، پديد آمدن زلزله عظيم در زمين ( مزمل ، آيه 14 ) ، شكافته شدن درياها ( تكوير، آيه 7 ) به حركت در آمدن كوه ها ( كهف ، آيه 47 ) و درهم كوبيده شدنشان ( حاقه ، آيه 14 ) خاموش گشتن ماه وخورشيد و ستارگان عظيم ( تكوير، آيه 2 ) و پر از دود و ابر شدن فضاي جهان ( فرقان ، آيه 25 ) پاره اي از تغيير و تحول اساسي نظام كاينات است . در قيامت همه اسباب و روابط قطع مي شود و تمام ارتباطات و تاثيراتي كه موجودات در نظام وجودشان در عالم جسم وجسمانيت و نيز در عالمي كه به دنبال آن مي آيد، دارند، از ميان مي رود و نه شييي در شييي ديگر اثر خواهد كرد و نه شييي از شييي ديگر تاثير خواهد پذيرفت . نه از شييي نفع برده خواهد شد و نه از آن زياني خواهد رسيد .( بقره ، آيه 166، مومنون ، آيه 101 ) . نكته دوم كه در واقع نتيجه تامل و دقت در نكته اول است عبارت از اين است كه : ما نبايد انتظار داشته باشيم كه در عالم قيامت احكام ، قوانين و سنن عالم مادي و دنيا جاري باشد و اگر گاهي در لسان آيات و روايات ازمواردي چون خوردن ، آشاميدن ، با همسران جوان زيبا روي بودن ، در كنارنهرها و زيردرختان بودن ياد مي شود، از باب تقريب ذهن ما به دريافت حقايق عالم قيامت است نه آنكه آشاميدن آنجا مانندآشاميدن اين جا باشد يا خوردن آنجا مانند خوردن اينجا و همين طور ....با توجه به اين دو نكته ، پاسخ پرسش شما روشن مي گردد .براساس برخي آيات قرآن براي آدمي زنان پاك و باكره ، خوش اندام وزيبا هست كه از آنها لذت مي برد، ولي بايد توجه داشت كه اين لذت همانند لذت جنسي اين دنيا نمي باشد .چنان كه زنان آنجا نيز مانندزنان اينجا نيستند، بلكه زناني هستند كه به هيچ وجه دچار عادت ماهانه نشده و همواره باكره خواهند بود .( رجوع كنيد به : بقره ، آيه 25، آل عمران ، آيه 15، نسا، آيه 57، صافات ، آيه 49 - 48، ص ، آيه 52،زخرف ، آيه 7، دخان ، آيه 54، طور، آيه 20، الرحمن ، آيه 56، 74 -70، واقعه ، آيه 23 - 22، 37 - 34، نبا، آيه 33 ) . همچنين اهل بهشت مي توانند فرزند داشته باشند، ولي اين موضوع به دليل سنن حاكم برقيامت به شيوه اي كه در اين دنيا وجود دارد نيست . نظام حاكم برقيامت نظام دفعي است نه نظام تدريجي ؛ يعني ، در قيامت خواستن مساوي است با شدن و تحقق ، برخلاف نظام اين عالم كه براي عملي شدن خواسته ها، بايد زمينه ، اسباب و شرايط آن فراهم شود تا آن آرزو محقق گردد .در اين دنيا كسي كه فرزندي مي خواهد بايد ازدواج كرده و با جمع يك سلسله شرايط و به تدريج و در زمان معيني داراي فرزند شود .اما در نظام قيامت چنين نيست ، بلكه بهشتيان هر چه مي خواهند، بر ايشان محقق مي شود، ( رجوع كنيد به : فصلت ، آيه 31 و ق ، آيه 35 ) و نياز نيست كه با جمع شرايط و پديد آمدن مقدماتي ، به تدريج آن خواسته محقق شود .از اين رو، خواستن فرزند در عالم بهشت مساوي است با حضور بچه في الحال و در همان آن . چنان كه رواياتي نيز بر خصوص اين امر وارد شده است . ( رجوع كنيد به : خواب و نشان های آن ، استاد شجاعي ، محمد، مقدمه و تدوين : محمدرضا كاشفي ، كانون انديشه جوان ، تهران ، چاپ دوم ، 1379، ص 90 - 86 ). ;